küçükken yaşanılan olayın bıraktığı kalıcı izler

ben 6 yasindayken bisikletle yokuş aşağı giderken karşımdan benden daha büyük bisikletli bi abi geliyordu, sonra biz bununla bi çarpıştık... ortalık kan oldu, çenem yarılmıştı. o gün bu gündür bisiklete binmeye korkarım

(bkz: camiiden uzaklaşmam) on on iki yaşlarımda camiide müezzinlik yapardım. bir yerde yanıldım. bi tane ihtiyar homurdandı ters ters laflar etti. o zamana kadar camii'ye dört vakit gelen ezanlar okuyan ben bi daha camii'ye o tutkuyla gidemedim. soğudum.

sözlük be öyle bir şey yaşadım ki korkuyorum buraya yazmaya. şimdiye kadar hiçbir arkadaşıma anlatamadım.

büyük kuzenim benden 3 yaş küçük.o zamanlar ben 9 yaşlarındaydım kardeşim de 4 civarı biz bi oyun bulmuşuz ışte kardeşim benim sırtımdan yere düşmeye çalışıyor bende tutmaya çalışıyorum neyse kuzenim tabi kardeşimden büyük bak yapmal dediğim halde yapmaya çalıştı en son havada takla atarken gördüm onu.alım üstü lambırs diye dere vurdu kendini sonra da hem ağlayıp hem gülüyor tabi.o günden sonra kafası sertleşti buda böyle taklalı bir adımdır

9 yaşındayken ranzanın üst katından yere atlamaca oynuyordum atlarken ayağım merdivene takıldı çaaat yere düştüm ve kolum dirseğimden muazzam bir şekilde kırıldı o da yetmiyormuş gibi yalvar yakar bir gün doktora gitmedim ödem oluştu ertesi gün ameliyat... şuan bana kalan sol dirseğimde dikiş izi ve ailem tarafından hala kendini spiderman mı sanıyodun esprileri....

bi tane karıncayı bıçakla ortadan ikiye bölmüştüm. yürümeye devam ediyordu falan. heyecanla aa abi hâlâ yürüyo dedim. tabi daha küçüğüm ne düşünecem başka şeyleri. geldi abim niye öldürdün geri zekalı dedi.o gün bugündür vicdan azabı çekiyorum...

baya küçüğüm annemin yanına gideyim derken yürüyemeyip yuvarlanmışım sonra taşın biri bana kafa atmış. kaşımın kenarında iz.soyulmuş muza, hançere bazılarıda uçan kuşa benzetiyor. yüzümün izsiz halini hiç bilmiyorum bütün bebelik fotolarımda var.

ağbimle kardeşim atkıyı boynuma dolar iki yandan asılırdı ve boğazımda izi duruyor çünkü bir ara ölmeme ramak kalmıştı asgajdjjana

küçüğüm ilkokul 3 felan evde koşuşturuyorum kalorifer arkamdan konuşmuş. bende gömdüm tabii kafayı dinlemeden 8 dikiş alında kalıcı iz...

köyde koyunları çevirmeye giderken ayağımı tırpan kesti tabi ben 4-5 yaşlarındayken oldu. tırpanın kestiği yer ayak baş parmağımın üstüydü. iyiki kemiğe denk geldi ama o acı olaydan bana 6 dikiş izi kaldı. koyunlara doğru koşmamı dedem istemişti hep kendini suçlar gördükçe içi sızlar halbuki o tırpanı oraya koyanların suçu

bir yılbaşı gecesiydi.annem hastalanmıştı hastahaneye gitmek zorunda kalmıştı,elektrik gitmişti,teyzemle kuzenim birde ablam vardık evde.karanlık olunca mum yakmıştık ben ve kuzenim canımız sıkıldığı için kızma birader oyununu oynuyorduk.neyse annem geldi teyzemler gitti.ben o sıralar annem ile yatıyordum korktuğum için.uyumaya gittik.bizim yattığımız yatak pencerenin yanı başındaydı hemen.ben döndüm yüzümü perdeye taraf uyumaya çalışıyorum.bir anda olanlar oldu tabi.perde de bir adam çıktı ilk karşıma sonra birlikte kızma birader oynamaya başladık.yalnız bunlar olurken ben uyumuyordum en igrenç durumu da burası.neyse adamla aynı kuzenimle oynuyormuşum gibi oynuyorum ama hayali yani ortada aslında ne bir adam var nede kızma birader oyunu.adam beni yenmeye başladı yendikçe gevşek gevşek gülümsüyor.benim de gittikçe midem bulanmaya başladı.son raddelerdeyim artık dayanamadım olduğum yere çıkardım.bu olaydan sonra karanlık fobim oluştu bir daha karanlıkta kalamadım.bu yaşadığım olayı yazarken bile yaşıyorum gibi hissetmekten nefret ediyorum.karanlıktan nefret ediyorum.o adamdan nefret ediyorum.

bisiklet sürmeyi daha yeni ogrenirken arkadaşımın gazıyla yokuş aşağı salmistim ve aşağısı anayoldu .neyse ben sürmeyi bilmediğim halde dümdüz yola gidiyordum ,annemler bağırıyor arkamdan atla atla diye , yokustan çıkan bi kadınla adamda önü mü kesip durdurmaya çalışıyorlar neyse kendimi gectim adama zarar vermiyim diye bi attım kendimi dizlerim dirseğim kaşım yarılmıştı her yanım sıyrık. neyse adamla kadın da bisikleti aşağıdan toplayıp getirmişler sağolsun . iki dizimde de izi duruyor bi hafta yuruyememistim o günden sonra kucucuk bi yokustan bile bisikletle inemedim

arkadaşım evine cagırmıstı daha ilkokuldayız,ilk defa biri eve cagırdı onun saskınlıgı var üzerimde.sonra arkadasım sana oyuncak koleksiyonumu gösterecem ama sonrasında ceplerine bakıcam dedi tamam dedim merak ediyorum cünkü gösterdi baktık beraber sonra topladı odasına götürdü bende salondayım vitrinin önünde bir süs eşyası var iki tarafında kücük tüpler olan cok ilgimi cekti elime aldım tam bakıyorum bi kenarındakı tüp koptu.o sıra arkadasımın iceri girdi anlamasın kırdıgımı diye cebime koymustum,farketmediği biranda yerine koyarım diye düşünmüştüm sonra oyun oynadık ben tamamen unuttum cebimde oldugunu eve gideyim ben dedim.o da oyuncak koleksiyonuma baktın annem cebini kontrol edecek dedi.ama benim aklıma gelmedi hala cebimdeki tüp. annesi cebime elini koydu ve tüpü cıkardı sonrasında öyle seyler söyledi ki hala hatırladıkca utanırım.o arkadasımla birdaha karsılasmamaya cabalarım hala. bu da böyle bir anım sözlük.halbuki sorsaydı anlatırdım.

küçükken suyla oynamayı çok severmişim. bi gün çıkmışım taburenin üstüne lavaboda suyla oynuyorum (entiri-nick). eski bi motorola telefon vardı onu yıkıyorum falan. tabureden düşüp kafamı musluğa çarpmışım yarılmış, hala durur izi. ablamla çok kavga ettiğimiz zamanlar. evde anne baba yok, ablam ekmek almaya git dedi bana. ben dedim gitmicem sen git. ablam geldi sertçe vurdu. ben de altta kalmıcam ya vurmak istiyorum. kaçtı bu mutfağa kapıyı da kapattı arkadan tutuyo. ben de kapıya tekme atmak istedim. tekme attım ama kapıya değil, kapının camına. ayağım diğer taraftan çıktı tabi baya kesilmişti. o gece de fenerbahçe galatasaray derbisi vardı, bu olay yüzünden gidememiştik.

(bkz: yüzmekten korkmak) (bkz: sudan korkmak) 5 yaşındayım. tatile gitmişiz. denize giricem daha ne yüzmeyi biliyorum ne de denizi. tanıdık bir teyze vardı. girdi denize koca koca dalgalar var. gel gel hadi rosia gel dedi. küçücüksün lan ne bilcen suyu muyu. koştur koştur sen denize gir. bir dalga vurdu bana sonra kayboldum zaten. ölümle burun buruna geldim. 5 yaşında minicik bir kız... birkaç dakika geçmiş ben denizin içindeyken. nasıl yaşadım bilinmez. gelmiş yine o teyze beni sudan çıkarmış. sudan çıktığım andaki korkumu, genzimin ve burnumun tamamen suyla tıkalı olduğunu hatırlıyorum. sonra bir şeyler oldu ama hiçbir fikrim yok bilincim gitmişti. yazık be... dikkatsiz insan yüzünden hala tam aşamadım korkumu. yarım yamalak yüzüyorum, korkuyorum sudan. nasıl aşıcam onu da bilmiyorum.

10-12 yaşlarımda falanım kuzenimle foruma gitmişiz (bkz: forum,avm olan) ikimiz tek başımıza dolanıyoruz işte, bir ara lavaboya gidesimiz gelmiş demek hoplaya zıplaya koridorlarını geçiyoruz. en son zıplarken o elektrik saati kutusu mudur nedir o zıttırının köşesine sen kafayı göm. herkes şok kafamdan kanlar akıyor kuzenim mala bağlamış ben zaten kafamı tutmuşum ağlıyorum. hiç unutmam mal görevli beni revire getirene kadar bütün forumu dolandı.en son ambulans falan geldi, annemleri aramışlar onlar geldi falan hastaneye gittik işte. 7 dikiş attılar kafama ama onun acısından çok saçımı kesmeyin nolur diye ağlamışım. bende dikiş izi kaldı ama saçlarımdan belli olmuyor. forumda da o zıttırıların üstüne koskoca kırmızı dikkat yazısı asmışlar. birbirimizde iz bıraktık gördükçe aklıma gelir sjjslaşal. not: hastanede beklerken forumun bilmem nesi beni aradı nasıl durumu diye. hala düşünürüm dava açsam ne kadar koparırdık diye.

suratıma su şişesi fırlattılar yanlışlıkla olmuştu ama hala izi duruyor.....

üç yıl oluyor bu olay olalı. ilk aşkımdan bir hatıradır. yaz günü okul zamanı onun doğum günü var. bizim tayfa bunu kutladık saat 6 oldu ona eve gitmem gerektiğini söyledim kalmam için ısrar etti dayanamadım kaldım yarım saat daha. arkadaşlarımla birlikte otobüse bindik eve gidiyoruz saat 7 oldu. bi baktım babam durakta beni arıyor. onu görünce indim arabaya doğru yürüdük. tabi bu olaydan bir gün önce de bir daha eve geç kalma diye azar yemiştim genelde okulda voleybol oynardık çıkışta her neyse işte arabaya bindik babam bağırmaya ve bana vurmaya başladı. acı hissetmedim şoktaydım o an. eve gittik odamda kanepede oturuyorum biraz zaman sonra babam içeri girdi ama eli boş değil. işte ilk ve son kez beni orda değnekle dövdü babam. kollarım bacaklarım morardı. ona bu olayı üç ay sonra tartışmada anlattım. sonra ne mi oldu sebepsizce beni bıraktı gitti ve başkasına aşık oldu

ben minikken babam bana civcivler alırdı. ben de onlara bakar büyütür. piliç kıvamına gelince babaanneme gönderirdik, onun evi müstakildi. yine bir civciv aldı. civcivler bana anneleri gibi düşkün oluyordu. hep cik cik cik diye peşimde dolaşıyorlar falan. bir gün annem bahçeye inmemizi söyledi civcivi alıp. ben de indim civciv bahçede cik cik diye peşimde dolaşıyor. sonra ben kayalıklara inip çıkıyorum. sonra birden acı bir ciiik sesi geldi, baktım civcivi ezmişim, öyle içi dışına çıkmış hayvanın çırpınıyor. o an öyle berbat hissettim ki günlerce ağlamıştım. (şimdi bile gözlerim doldu) ve bir daha asla bir hayvan istemedim. çok etkilenmişimdir. hala gözümün önüne gelir o yavrucağın hali :(

daha 4 5 yaşlarımdaymışım, yürümeyi yeni sökmüş koşmaya ufak antrenmanlarla ısındığım zamanlarmış. ayrıca şimdilerdeki bu iştah ve açlığım o zamanlarda da varmış. birgün valide hanım çay demlemiş, yanına da çokoprens açmış. bunu gören bendeniz çokoprense karşı sağ iç koridorundan demarke vaziyette atağa bindirme yapma niyetiyle koşmaya başlamışım, sonrasına halının kenarına takılan minnak ayaklarım beni halıdan sabitleştirilmiş vaziyette adeta bir domino taşı edasıyla yere devirmiş. tabi düştüğüm yerde de çaydanlık olunca haliyle çaydanlığın ucu gözümün 0,5 cm altına denk gelip saplanıyor. sonra foşur foşur kan akıyor filan. orada bi kılıç izi gibi yaramdır hep taşırım. alın size acıkmış bir mavimajezik :) o gün bugündür nerde bi çokoprens görsem yaşlı gözlerle yaramı okşarım. edit; arkadaki bayan dün saçlarını doğradığım ablacığım :) (#1310925)

daha okula gidip gitmedigimi bile hatirlamiyorum bi yaz gecesinde didimden halamın kızı gelmişti bende tabi simarcam ya gecenin karanlığında annemle elif ablam arkada ben önde elif ablam beni yakalayamaz diyerek koşuyorum. bizim evinde 3 merdiveni vardır ama sadece ikinci basamağın köşesi sivri. neyse ilk basamağa ayağım takiliyor ikinci basamagin köşesine caprazlama kapandim sivri yere cenem denk geldi şimdi dudağımın hem içinde hem dışında iz vardır. o geceye dair tek hatırladığım saatlerce bağıra bağıra ağladığım bide kan kustugumdur. ağzımdan bardaktan boşalır gibi kan gelmişti. zaten hiç bi yolu insan gibi yürüdüğümu hatırlamam hep son sürat kosardim dizlerimden kabuklar hiç eksik olmamistir

salıncaktan bir düşmeyle hem dudağım kopuyo hem burnum kırılıyo maşallah diyin bana iyi becermişim

fen dersinde mikroskobun başındayken bi arkadaş espri yapmıştı gülmüştüm hoca da bilimle şaka olmaz deyip tokat atmıştı üç dört günde bir aklıma gelir unutamıyorum bi şekilde ödeşicez wait for it şerefsiz fenci

4-5 yaşlarında falanmışım bir gün babaannemlerdeymişiz annemler dışarıda oturuyorlar bense tom ve jerry izliyormuşum bu babaannemlerin yavşak bir kedisi varmış ben de çocuk aklıyla çizgi filmin etkisinde kalıp kedinin bıyıklarını çekmeye başlamışım sonra hayvancağız can havliyle atılıp kaçmış ben de peşinden koşarken düşüş kafamı taşa vurmuşum alnıma dikiş atmışlar hala da izi duruyor

kuşlardan korkuyorum lanet olsun sanaa 17 sene önceki kuşumuz uğur

bende bıraktığı en acı iz anılarımın silinmesi. henuz 5-6 yaşlarındaydım memleketten dönüyorduk ankaraya sonra o acı olay otobüs kazası virajı alamamış şoför uyumuş felan dediler benim hatırladığım sürüklenen teneke parçası ve içerde herşeyin birbirinin üstüne gelmesi annem ve küçük kundakta kardeşim vardı üçümüzdük hic birimizde birşey yoktu şükür hastane koridoru hatırlıyorum ambulans sesleri felan kardesimin o küçük eline takılı serumu ve kafamdaki bandaji hatırlıyorum olayın bütün detayları hala aklımda ama ondan once yaşadığım bütün anılar silik ondan sonra liseye kadar yaşadığım hiç bir şeyi de hatırlamıyorum bi kac nadir olan olaylar dışında işte sözlük yaşadığım en kalıcı iz bu oldu silik sayfalar yaşanmış ama boş ...